Upalna, szosowa turystyka wraz z Pixonem.

Sobota, 7 czerwca 2014 · dodano: 08.06.2014 | Komentarze 3

Taka wyprawa, taki wysiłek i ogromna satysfakcja z jej przeżycia;] A zero wpisu, zero zdjęć?

Już się tłumaczę, czasu brak i na wybranie zdjęć i na pisanie. Piątek popołudniu, niecały tydzień po upalnej turystyce jest już 11 stopni i pada deszcz. Niż znad Finlandii okala cały kraj. Siedzenie w domu zobowiązuje.

Nasz pierwszy obiekt warty obcykania. Obiekt naturalnie w tle. Bywających często w tamtych rejonach zapytam: czy kopalnia piasku jest od dawna czy to początkowa, kilkuletnia eksploracja?
Do tego miejsca nadal jedzie się nam dobrze, nie zmieniamy się jeszcze, jeszcze nie dopadają mnie chwile słabości. A mogłem zakąszać w trakcie.
Rowery na oku.
Docierając na miejsce odczuwam głód ale jedząc dwie bułeczki wierzę, że dam radę dalej kręcić. Łukasz uzbraja obiektyw.



Drogi, którymi się poruszaliśmy częściowo pokryte były piaskiem, płytami, szlaką ale zawodowy kolarz jakim jest Łukasz bez ani jednego stęknięcia pokonywał łachy piachu, dziurawe płyty i skruszone ścieżki:P

Po przerwie i zmianie kierunku na południowy zaczęły się schody. Do Szadku czyli ponad 30 km ciągnął mnie jak wolego byka Pixon, do obiecanej cukierni wpadliśmy pod lady chłodnicze aby najeść się wzrokiem i w końcu wybrać coś co okaże się równie smaczne jak wygląd na półeczkach. Kolejno potem zakupy w wodopojowym wód mineralnych, pepsi i 4 move'ów, bez których dalsza jazda nie miałaby powodzenia. Tak oto odprężeni i opasani wypiekami ruszamy aby sprawdzić się w dalszej drodze. Rozsądnie wybieramy wariant +200 a nie +300, który prowadzi nas do Łasku. Tam wskakujemy na 12 do Wadlewa. Na rondzie w kier. Dłutowa. Na Tuszyn udajemy się trasą, którą nie miałem wcześniej przyjemności, a jest co oglądać i po czym jechać. Tuszyn - mały rekonesans wyboru trasy. Pada na Wiskitno. Dalej już ofiar Terroryzmu, Wiączyniem, Nowosolną, Kopanką, Wódką do Okólnej. W Zgierzu rozstajemy się. Jestem zadowolony, opalony i wymęczony by nie rzec upodlony. Przez kilka najbliższych dni dochodzę do siebie.
Brawo Łukasz. Gdyby nie ten mocarz nie byłoby tak mocno jechane. Pozdro.